αμπεβίλιος πολιτισμός

(abbevillian). Πολιτισμός της κατώτερης παλαιολιθικής περιόδου, που χαρακτηρίζεται κυρίως από τα αμυγδαλοειδούς σχήματος χονδροειδή λαξευτά εργαλεία. Ονομάστηκε έτσι από τη γαλλική πόλη Αμπεβίλ, γιατί στην ευρύτερη περιοχή της ο μελετητής της αρχαιότητας Μπουσέ ντε Κρεβκέρ ντε Περτ ανακάλυψε το 1838, για πρώτη φορά, δείγματά του: μέσα στις αλούβιες προσχώσεις του ποταμού Σομ βρήκε πυριτόλιθους, χονδροειδώς επεξεργασμένους, που τους απέδωσε στον προϊστορικό άνθρωπο ή, όπως τον ονόμασε τότε, προδιλουβιακό. Τα στρώματα όπου ήταν κλεισμένα τα ευρήματα αυτά ανήκουν στη μεσοπαγετώδη φάση Μίντελ-Ρις· είναι δηλαδή περίπου 400.000 ετών. Οι μελετητές της εποχής είχαν αμφισβητήσει πολύ έντονα την ανακάλυψη του Μπουσέ ντε Περτ και χρειάστηκε να περάσουν είκοσι χρόνια για να αναγνωριστεί παγκόσμια η σημασία των ευρημάτων του. Συνώνυμος του α.π. είναι ο χελλαίος, που δείχνει να είναι σύγχρονός του. Ευρήματα που σχετίζονται με τον χελλαίο ανακαλύφθηκαν κοντά στη γαλλική κωμόπολη Σελ, στην κεντρική Γαλλία, σε μικρή απόσταση από το Παρίσι. Εργαλείο της εποχής του αμπεβίλιου πολιτισμού. Δείγματα του πολιτισμού αυτού έχουν βρεθεί σε μια τεράστια έκταση, που αρχίζει από την Ευρώπη και φτάνει, περνώντας από τη Μέση Ανατολή, στην Αυστραλία.